Ένα παλιό μήνυμα...

Το κείμενο αποτελεί μια από τις πολλές αποδόσεις της ομιλίας που εκφώνησε το 1855 ο ινδιάνος αρχηγός Σιάτλ. Αντιπροσωπεύει και άλλες φυλές για να διαπραγματευθεί μια συνθήκη παραχώρησης εδαφών. Από το 1830 ο πρόεδρος Τζάκσον είχε υπογράψει διατάγματα που υποχρέωναν τους Ινδιάνους ανατολικά του Μισισιπή να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους και να κινηθούν σε άλλες περιοχές, εντασσόμενοι στο αμερικανικό κράτος ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Στο πλαίσιο της προσπάθειας για επιβίωση( φυσική και πολιτιστική), ο αρχηγός Σιάτλ επιχειρεί ένα συμβιβασμό με τους εισβολείς( παραιτούμενος από ιστορικά δικαιώματα του λαού του) και επιχειρηματολογεί υπέρ της ανάγκης να γίνει δεκτός και σεβαστός.

Για τον Ινδιάνο η φύση είναι «ιερή», είναι το δώρο του θεού, που είναι κοινός για όλους τους ανθρώπους. Προβάλλει την αρμονική σχέση του ανθρώπου με τη φύση, το σεβασμό της, την αγάπη. Κάθε μορφή και κάθε ον της φύσης είναι για τον Ινδιάνο αδελφός και σύντροφος στη ζωή του. η γη είναι κοινό κτήμα όλων των όντων. Η γη είναι «ακριβή» γιατί αποτελεί προστατευτική δύναμη σε όλες τις εκδηλώσεις του πολιτισμού τους. Ο Ινδιάνος ως «άγριος» έχει την ευαισθησία να αφουγκραστεί κάθε στοιχείο της φύσης. Για αυτό η επέμβαση και αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος και η « πολιτισμένη» ζωή στις πόλεις σημαίνει « το τέλος της ζωής και την αρχή του θανάτου».

Στο κείμενο προβάλλονται δυο στάσεις ζωής γύρω από τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. οι Ινδιάνοι δέχονται τη φύση ως θεϊκό δώρο, ιερό και παράγοντα προστασίας της ζωής τους. Ο πολιτισμός των λευκών είναι τεχνικός. Βλέπουν τη φύση ως μέσο πλουτισμού και κερδοσκοπίας. Φέρονται κατακτητικά και αλόγιστα. Ο Σιάτλ χαρακτηρίζει τον εαυτό του και το λαό του « άγριους» γιατί: έχουν σεβασμό και αγάπη προς τη φυσική ζωή, φροντίζουν για την προστασία και την διατήρηση της, είναι ανεξάρτητοι, ελεύθεροι, αξιοπρεπείς ως χαρακτήρες. αυτή η στάση ζωής τους εμποδίζει να « εκπολιτιστούν», να κατανοήσουν τα όνειρα, τις ελπίδες του λευκού αγοραστή της γης τους .τους αποκλείει από τις θορυβώδεις, πνιγηρές πόλεις των πολιτισμένων ανθρώπων. Σήμερα αυτή η οπτική του «άγριου» και «ιθαγενή» Σιάτλ, βρίσκει δικαίωση: η αλόγιστη εκμετάλλευση του περιβάλλοντος οδήγησε σε μια τεράστια οικολογική καταστροφή. Αν οι « πολιτισμένοι λευκοί » καταλάβαιναν τα μηνύματα του « απολίτιστου» ερυθρόμορφου, θα είχαν σταματήσει την « άπληστη» και αλόγιστη μόλυνση και καταστροφή της φύσης.

Ο ανίσχυρος Ινδιάνος αρχηγός δεν διστάζει να συμβουλεύσει τον πανίσχυρο πρόεδρο της Αμερικής για την προστασία της φύσης. Τους παρακαλά να αγαπήσουν τη γη τους όπως την αγάπησαν εκείνοι, να τη φροντίσουν όπως τη φρόντισε ο λαός του και να τη δουν σαν φίλο και όχι σαν εχθρό. Να την εκμεταλλευτούν με σύνεση και λογική, να τη διατηρήσουν ακέραιη για τα παιδιά τους. Να την εξαντλήσουν τη φύση στο βωμό του κέρδους, αλλά να την αγαπήσουν.