BIKOTEKA IDAZTEN

Liburutegian" Han Urrutian" izeneko liburuko Lastozko txapela izeneko ipuinaren hasiera irakurri genuen. Gutako batzuk bukaera asmatzen saiatu ginen. Hona hemen gure proposamenak...

LASTOZKO TXAPELA

- Ez daukat dirurik oilaskoa ordaintzeko, ez dakit zer egingo dudan 8 marko lortzeko - esan zuen Martinek.

- Lasai Martin! Zerbitzari bezala ahal duzu lan egin, dirua lortu arte- esan zuen Hansek.

- Egia da! Orain hasiko naiz.

Martin zerbitzari bezala hartu zuten tabernan eta pixkanaka hasi zen dirua lortzen. Martin ez zen etxera bueltatu eta Gertrudix oso kezkatuta gelditu zen. Egun batean, Gertrudix Martin lan egiten ari den tabernara joan zen eta Martin ikusi zuen.

- Non zeunden? Kezkatuta nengoen! – esan zuen Gertrudix haserre.

- Hansekin nengoen oilaskoa jaten, baina diru asko balio zuen, eta orain hemen lan egin beharko dut.

Gertrudix joan zen eta Martin bere lanera bueltatu zen. Martin egun gutxitan lortu zuen dirua eta tabernariari ordaindu zion. Martin etxera bueltatzerakoan Gertrudix bere zain zegoen, pixkat haserre. Martinek barkamena eskatu zion lehen ez kontatzeagatik, eta Gertrudixek barkatu zion. Martini gustatu zitzaion tabernan lan egitea eta kontratatu zuten. Azkenean, diru asko lortu zuten eta ondo bizi ziren.

LASTOZKO TXAPELA

Tabernaria esaten die zortzi marko sor dizkietela eta beraiek txapelari buelta ematen diote.

-Zergatik ematen diozue buelta txapelari?

-Zu badakizu ezta?

-Ez, ez dakit. Dirua emango al didazue behingoz?

-Baina… ez daukagu dirurik.

-Nola ezetz? Ekarri dirua oraintxe bertan!

-Gaur lau marko emango dizugu eta bihar beste lauak bale?

-Ongi da baina ez ahaztu!

Martinek etxera joaten hari zenean, mutilekin aurkitzen da.

-Zer moduz mutilak? Zer ari zarete hemen?

-Etorri gara lastozko txapela zuri ematera.

-Zergatik?

- Ba… egia esan hartu genuen ikusi genuelako zu txapelarekin ez zenuela ordaintzen.Baina guri ez zaigu funtzionatzen.

-Ba orain nire behia eman eta nik ez dut esango ezer zuen tranpaz.

-Bale baina nola egiten duzu ez ordaintzeko?

-Lehenengo behia eman eta gero esango dizuet.

Hurrengo egunean behia ematen diote eta berak esaten die hitz egin zuela tabernariarekin hori egiteko eta beraiei ziria sartzeko tranpa egiteagatik.

LASTOZKO TXAPELA

Orduan, Gazteak, txapelari bira eman zion. Baina txapelatik ez zen dirurik atera. Orduan, Hans tabernaria, haserretu zen eta esan zien ordaindu arte, ez zirela tabernatik aterako. Gazteak esan zien Martini txapelari bira ematean, dirua atera zitzaiola. Hans tabernaria barrez hasi zen. Orduan adosten hasi ziren:

- Joaten utziko zaituztet dirua ematen badidazue.

- Baina dirurik ez daukagu.

- Ba, niretzat lan egingo duzue eta dirua lortzen duzuenean, joaten utziko zaituztet.

- Baina guk ez dakigu zer egin behar dugun lan honetan.

- Ba, ikasiko duzue.

- Ondo da, gaur hasiko gara.

Martin oso pozik zegoen lan asko egin beharko zutelako.

Ane eta Janire

Lastozko Txapela

Hans eta bere lagunak tabernariari zortzi marko zor dizkiote janariaren eta edariarengatik. Hansek baserritarraren txapela zeukanez ordaintzeko dirua izango zuela pentsatu zuen, eta txapelari bira bat eman zion. Hansek ezan zion << orain ez dizut ezer zor>> baina tabernariak ezan zion ezetz eta Hansek harrituta geratu zen eta behin eta berriz saiatu zen txapelari birak ematen baina denbora alferrik galtzen hari zen.

Martinek tabernan sartu zen eta edari bat eskatu zuen. Hans eta bere lagunak Martinengana joan ziren eta hizketan hasi ziren:

- Zure txapela ez doa, ez du zuk ordaintzen duzun bezala gauzak ordaintzen.

- Nola ni bezala? Nik dena neukan ordainduta eta bakarrik bira bat eman diot txapelari tabernariak gogoratzeko, orain nik sartu dizuet ziria eta nire trudi behia ez badidazue ematen ez zarete hemendik aterako.

- Ondo da, zure behia hor lotuta dago. Hartu eta eraman.

Martin behia hartu eta berarekin hies egiten du, ez die tabernariak eskatzen diotena ordaintzen eta Hansek eta bere lagunek tabernan gauzak garbitzen geratzen dira zorrak kendu arte. Martin lasai-lasai joaten da bere baserrira bere Trudi behiarekin eta baserrira iristen denean bere emaztea, Gertrudix ikusten du eta esaten dio Trudi errekuperatu duela.

Betiko ipuina hartu eta moldatu egin ditugu zenbait partsonai gure gaurko mundura ekarriz...

Pertsonaiak:

Amona:irresponsablea Ama:drogadiktoa

Txano beltza:gotika Ehizaria:hiltzailea

Otxoa: salidoa

Bazen bahin familia arraro bat, beti ridikuloa egiten zuten hirian, horregatik, baso batean bizi dira orain. Amona gaizki zegoen, gauean asko edan zuelako, horregatik amak bizkotxo bat egin zuen. Baina ez oso ondo, porro bat erre egin duelako orain dela gutxi.

-Txano beltza, eraman bizkotxo hau gure amonari.- esan zuen amak

-Nik ez dut bizkotxo hori artuko, beltza ez da eta!- arantzun zuen aserre

-Hori egiten baduzu, zure logela beltzen margotuko dut.-esan zuen animatu nahian

Oduan txano beltza ezer esan Gabe bidetik abiatu zen bere aita ehizariarekin, berak, beti eskopeta bat eramaten zuan berarekin. Bidetik zihoazenean, otso bat agertu zen,Txano belttzara hurbildu zen eta ipurdia ukitu zion. Ehizaria, aserretuta, tiro bat bota zion biotzera. Otso hil zen eta gorpuarekin ez zekitenez zer egin, amonaren etxera eraman zuten. Amonaren etxera heldu zirenean, amona esan zuen zoriontzu:

-kaixo! A ze nieta ederra dudan- esan zuen amonak

-Ez esan gezurrik amona, begira zer ekarri dizugun-esan zuen txano beltza

- A ze pastel derra den den ajango dut

Hirurok pastel guztia jan zuten, baina pastela errezeta espeziala zuen, amak mariguana bota zuen. Orduan hirurok oso pozik pasa zuten arratsaldea.

Bazen behin,gazte bat,Txanogorritxo deitzen zena. Txoratuta zegoen eta oso bortitza zen, bere amonarekin bizi zen, eta amona gautxoria zen. Herri arraro batean bizi ziren eta hango jendea ere oso arraroa zen. Apartamentu batean bizi ziren 100. Pisuan.

Gau batean, amona, gautxoria zenez, festa batera joan zen. Horregatik Txanogorritxo etxean bakarrik geratu zen. Oso lasaia zegoen baina bat-batean soinu arraro bat entzun zuen, oso gertu. Atzera begiratzean harrituta geratu zen, otso bat bere etxean lapurtzen ari zen!

Oso oso beldurtuta zegoenez, labana bat burura bota zion. Horrez gain, ez zegoenez segurua otsoa hila zegoen ala ez, hartu zuen eta lehiotik bota zuen. Momentu horretan amona, mozkortuta, etxera iritzi zen, eta txanogorritxo lehiotik bota zen damututa zegoelako eta amona, orduan, bere atzean bota zen . Guztiak errepidera erori ziren eta kamioi batek harrapatu zituen.

Egun batean, 3 otsoak etxetik joatea erabaki zuten, eta amaren etxetik gertu 3 etxe egitea pentsatu zuten. Txikia lurrez egindako etxea egitea pentsatu zuen. Ertaina,egurrez egindako etxe bat egitea pentsatu zuen .

Handiak burdinez eta arrokaz egindako etxe bat egitea pentsatu zuen, lehenengo plano bat egin zuen eta gero eraikitzen hasi zen.

Otso txikiak lehena bukatu zuen, ondoren ertaina eta askenik handia. Gau batean, txerritxo gaiztoa etorri zen eta 3 otsoak jan nahi zituen , 3 otsoak etxera joan ziren, txerritxoa, txikiaren etxera joan zen eta bultza egin zuen eta etxea behera bota zuen.

Otso txikia ertainaren etxera joan zen eta hor ezkutatu zen, txerritxoa bultzada batekin etxea lurrera bota egin zuen. Orduan bi otso txikiek handiaren etxera joan ziren . Txerritxoa etxe handia bota nahi zuen, ezin zuen, burdinez eta arrokaz eginda zegoelako , orduan tximiniatik sartu egin zen baina otsoek laser bat jarri zuten, txerritxoa sartzean , sua hartu zuen eta otsoek pentsatu zuten afaria prestatua zeukatela .

Txanogorritxo New York-en

Egun batean, Txanogorritxo mobilarekin zihoan “WhatsApp”-era biziatzen. Bat-batean, New-York-en zegoela konturatu zen eta otso trabesti batekin topatu zen. Otsoa, kopa batera gonbidatzeko eskatu zion, baina, Txanogorritxo bere amonaren kamerinora zihoazela erantzun zion. Otsoa, Txanogorritxori jarraitu zion. Bidean, itsasoaren ondoan zihoazenean, ehiztari homosexual batekin topatu ziren eta haiek, zer egiten ari zen galdetzean, ehiztaria kontrabandoa egiten ari zela erantzun zien. Azkenean, denak amonaren kamerinora joan ziren eta amona whisky botilekin gitarra elektriko bat egin zuen eta berarekin kontzertu bat egin zuen.

HIRU TXERRI-GIZONAK

Bazen behin hiru txerri-gizon zeuden, hauek ziren: Txomin, Patxi eta txetxu. Txomin baxua zen, lodia zen eta aurpegiaren erdia ikusten zitzaion. Bere anaia Patxi, aldiz, altua zen eta oso buru handia zeukan. Beste anaiak txetxu izenekoa oso azkarra zen eta oso argala zen.

Mendi batean bizi ziren , mendia zuhaitz eta animali asko zituen. Hiruak etxe bat egin nahi zuten eta bakoitzak etxe bat egin nahi zuen baina ez ziren ados jartzen eta eztabaidan hasi ziren. Azkenean, bakoitzak nahi zuen etxea egin zuen.

Txominek zurezko etxea egin zuen, Patxik, berriz, adreiluzkoa eta Txetxuk obsidianazko etxea egin zuen. Bakoitzak bere materialen bila joan zen. Gauetan mamu bat ateratzen zen eta gau batean Txetxuk mamua ikusi egin zuen eta mamua bere atzetik joan zen. Txetxuk txomini eta patxiri deitu zien. Hiruak korrika-korrika Txominen etxean sartu ziren baina mamuak suzko bola batekin zurezko etxea puskatu eta erre egin zuen. Patxik bere etxera sartzeko esan zuen eta korrika sartu ziren. Mamuak berriro suzko bola bat bota zuen eta adreiluzko etxea lehertu egin zuen. Azkenean Txetxuren etxean sartu ziren, baina, oraingo honetan mamuak suzko bola botatzean ezin izan zuen obsidianazko etxea puskatu.

Txerri-gizonek mamua nekatu egin arte itzaron zuten, eta nekatu egin zenean txerri-gizonak armairu batetik urrezko ezpatak hartu zituzten eta mamuaren bila joan ziren eta azkenean hil egin zuten.

TXANOGORRITXU

Egun batez, Txanogorritxu neska bihurri bat, bere amarekin haserretzen da, bere amaren motorra hartzen du eta bere amonaren etxera joaten da. Basoaren erdian, motorra bihurritu zitzaion eta amonaren etxera oinez joan zen. Geroago, otso batekin aurkitzen da,beldurtzen da eta korrika joaten da amonaren etxera. Hurrengo egunean esnatzen da, begiratzen du leihotik eta otsoa ikusten du amaren motorrarekin eta konponduta zegoen.Otsoari eskerrak eman zizkion eta laguna egin ziren. Arratsaldean, bere amona bilatzen du eta sotoan ikusten du zorgin jantzita. Joan nahi du, baina amonak ikusten dio eta K.O. usten dio. Otsoa joaten da bere bila eta konturatzen da lurrean etzanda dagoela.Azkar amonaren bila joaten da,eta ikusten dio labea prestatzen.Ipurdian ematen dio eta labean sartzen da.Txanogorritxu eta otsoa amarekin joaten dira eta handik haurrera ,denok oso ondo bizi ziren.

Bazen behin hiru txerritxo, Patxi txerritxoa , Antonio txerritxoa eta Carlos txerritxoa. Egun batean Federiko otsoa Patxiren etxera joan zen, eta bere bentiladore potentearekin etxea bota zuen. Hurrengo egunean Antonioren etxera joan zen, baina Antoniok eskopeta bat zuen eta tiro egin zion, baina huts egin zuen eta etxeari eman zion eta, Orduña etxea erori egin zen. Gero, Carlosen etxera joan zen, baina Carlosek serra bat zuen eta bere gorputza zatitan moztu zuen. Azkenean hiru txerritxoak zoriontsu bizi izan ziren.